تحولات منطقه

وب‌سایت عبری «والا» گزارش داد که در اسرائیل، فراخوان‌هایی در حال مطرح شدن است که خواستار بازگرداندن تشکیلات خودگردان فلسطین به نوار غزه هستند؛ این درخواست‌ها به دلیل فعالیت تشکیلات و تجربه آن در هماهنگی امنیتی با اشغالگران اسرائیلی مطرح شده است.

چرا برخی محافل اسرائیلی بازگشت تشکیلات خودگردان به غزه را مطرح می‌کنند؟
زمان مطالعه: ۲ دقیقه

به گزارش قدس‌آنلاین به نقل از رسانه فلسطینی «شبکه خبری قدس»، وب‌سایت عبری «والا» گزارش داد که در اسرائیل، فراخوان‌هایی در حال مطرح شدن است که خواستار بازگرداندن تشکیلات خودگردان فلسطین به نوار غزه هستند؛ این درخواست‌ها به دلیل فعالیت تشکیلات و تجربه آن در هماهنگی امنیتی با اشغالگران اسرائیلی مطرح شده است.

به نوشته این وب‌سایت، این موضوع در حالی مطرح می‌شود که «دولت اشغالگر به‌طور رسمی با ورود تشکیلات خودگردان فلسطین به نوار غزه مخالفت می‌کند، اما تشکیلات نشان داده که توانایی همکاری با اشغالگران را دارد؛ به‌ویژه پس از آن‌که پلیس فلسطین دو اسرائیلی، که یکی از آن‌ها نظامی بود و در کرانه باختری مسیر خود را گم کرده بودند، به اسرائیل بازگرداند». این موضوع به گفته وب‌سایت، نشان‌دهنده همکاری نزدیک تشکیلات با ارتش اشغالگر است.

نیر کیپنِس، نویسنده این وب‌سایت عبری، نوشت: «همواره همکاری نزدیکی میان دستگاه‌های امنیتی اسرائیل و تشکیلات خودگردان فلسطین وجود داشته و همچنان ادامه دارد؛ امری که باعث می‌شود تشکیلات دست‌کم شایسته یک امتیاز از سوی اسرائیل برای بازگشت به غزه باشد. این به معنای انتقال تمرکز از اَریحا به غزه است، به‌ویژه در شرایطی که مناقصه‌ای برای ایجاد یک نیروی پلیس بین‌المللی در آنجا در جریان است؛ مناقصه‌ای که از پیش محکوم به شکست است.»

وی افزود: «این شکست به این دلیل است که تنها دو نوع نیرو می‌توانند در غزه برای مقابله با تمایل حماس به ادامه کنترل بر این منطقه حضور داشته باشند. نخست، نیروهای ارتش اشغالگر که بسیاری نسبت به بازگشت آن‌ها به جنگ تردید دارند؛ و این فقط به فشارهای بین‌المللی مربوط نمی‌شود که ممکن است هر فردی با لباس نظامی را، دست‌کم در کشورهای اروپایی، مظنون به ارتکاب جنایات جنگی جلوه دهد، بلکه به هزینه بسیار سنگینی هم مربوط است که اسرائیل برای ادامه جنگ ناچار به پرداخت آن خواهد بود.»

کیپنِس اشاره کرد: «گزینه دوم، تشکیلات خودگردان فلسطین است. درست است که فلسطینی‌های میانه‌رو، در بهترین حالت، دوستدار اسرائیل نیستند، اما یک ویژگی اساسی دارند: نفرت آن‌ها از حماس کمتر از این نیست. آن‌ها از زمان تسلط حماس بر غزه در سال ۲۰۰۷ حساب‌های تسویه‌نشده‌ای با این جنبش دارند. همچنین دشمنی تشکیلات و اعضای فتح با اشغالگران، این واقعیت را نفی نمی‌کند که مبارزه آن‌ها واقع‌گرایانه‌تر از حماس است و از هرگونه بُعد افراط‌گرایی دینی خالی است. تنها نکته این است که انگیزه آن‌ها برای کنترل غزه، از انگیزه هر سرباز سازمان ملل قوی‌تر خواهد بود.»

این نویسنده توضیح داد: «اگر تلاش‌های تشکیلات خودگردان علیه حماس موفق شود، اسرائیل می‌تواند به جهان نشان دهد که حماس، آن‌گونه که برخی کشورهای غربی ادعا می‌کنند، یک جنبش مشروع آزادی‌بخش ملی نیست. در این چارچوب، اصرار اسرائیل بر پرهیز از آموزش پلیس تشکیلات برای تبدیل شدن به نیروی حاکم بر غزه در روز بعد، بیش از پیش گیج‌کننده و در واقع ادامه‌ای مستقیم بر حماقت است. درست است که این راه‌حل ایده‌آل نیست، اما سخن گفتن درباره غزه با معیارهای کمال، تا حدی ساده‌لوحانه است.»

او در ادامه نوشت: «حکمرانی کودکانه جریان راست صهیونیستی که هنوز رؤیای یهودی‌سازی غزه را در سر دارد، با سیاست عملی دولتی که به دنبال یک تسویه حساب عمل‌گرایانه است، هم‌خوانی ندارد. لازم نیست خودمان را فریب دهیم که پلیس تشکیلات خودگردان به محافظ جان یهودیان تبدیل خواهد شد، اما همان‌طور که در کرانه باختری دیدیم، وقتی دو طرف منافع مشترکی دارند، همکاری می‌تواند جان انسان‌ها را نجات دهد؛ به‌جای بازی با این خیال که جهان با راست‌گرایان اسرائیلی هم‌صف خواهد شد و نیرویی چندملیتی تشکیل می‌دهد که اقدامات نمایشی انجام دهد و حماس را وادار به زمین گذاشتن سلاح‌هایش کند.»

حرم مطهر رضوی

کاظمین

کربلا

مسجدالنبی

مسجدالحرام

حرم حضرت معصومه

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
در زمینه انتشار نظرات مخاطبان رعایت چند مورد ضروری است:
  • لطفا نظرات خود را با حروف فارسی تایپ کنید.
  • مدیر سایت مجاز به ویرایش ادبی نظرات مخاطبان است.
  • نظرات حاوی توهین و هرگونه نسبت ناروا به اشخاص حقیقی و حقوقی منتشر نمی‌شود.
  • نظرات پس از تأیید منتشر می‌شود.
captcha